علم بهتر است یا ثروت
- دوشنبه, ۸ دی ۱۳۹۳، ۰۱:۰۹ ق.ظ
- ۰ نظر
دریافتمقدمه
علم بهتر است یا ثروت؟
این موضوع
همواره از چالش‌های دوران تحصیل می‌باشد. اما به راستی علم بهتر است یا ثروت؟
حکایتی
وجود دارد از امیرالمؤمنین (ع) در مورد برتری میان علم و ثروت که امام 10 استدلال
متفاوت برای یک سوال مشابه بیان می‌کنند.
اما حتی
اگر به لیبرالیسم مراجعه شود، در مطالعه سرگذشت آن به روشنی دیده می‌شود که همواره
علم تبدیل به ثروت گشته است. در واقع می‌توان این‌طور نتیجه گرفت که در جامعه غرب
همواره ثروت معلول علم بوده است و ثروت همواره به اشکال مختلف تبدیل گشته است. گاه
همین ثروت باعث بروز مشکلاتی عمیق در جامعه غرب بوده، تضاد شدید اجتماعی که به
وضوح در جامعه غربی و متأسفانه مدتی است در جامعه اسلامی ایران قلب مردم را به درد
آورده، تنها یکی از مواردی است که این ادعا را ثابت می‌کند.
اما با همه این تفاسیر علم و ثروت در کنار هم می‌توانند مانند بازوان قدرتمند یک جامعه باشند و نقش شایانی در سعادت دنیوی و اخروی یک ملت داشته باشد، چرا که اگر از این دو در مسیر تعالی استفاده شود راه رسیدن به مقصد نهایی را هموارتر خواهد نمود.
اما چه باید کرد که به این مقصود مقدس برسیم؟ جواب روشن است، باید از اشتباهات گذشته درس بگیریم. متأسفانه جامعه ایران تجربه طعم تلخ پیامدهای اقتصادی و اجتماعی ثروت‌اندوزی و تجمل‌گرایی و به نوعی به حاشیه راندن علم را چشیده است.
حال که با دارا بودن نیروی کار سرشار و جوان و همچنین ثروت‌های خدادای در سرزمین سرافرازمان فرصتی تاریخی برای جهش به سمت پیشرفت و تعالی مهیا گشته است، چرا استفاده نکنیم؟ چرا باید بیهوده سرمایه‌های این آب و خاک را هدر دهیم؟
امروز نقش مهم دانشگاه‌ها برای پیوند زدن علم و ثروت و یا به تعبیری دانش و صنعت هویداست. امروز دانشجویان انتظار اهتمام ویژه‌ای را از مسئولین مرتبط با این امر حیاطی دارند.
«بی شک علم محرک اصلی در حرکت رو به جلوی یک ملت می باشد»
اما با همه این تفاسیر علم و ثروت در کنار هم می‌توانند مانند بازوان قدرتمند یک جامعه باشند و نقش شایانی در سعادت دنیوی و اخروی یک ملت داشته باشد، چرا که اگر از این دو در مسیر تعالی استفاده شود راه رسیدن به مقصد نهایی را هموارتر خواهد نمود.
اما چه باید کرد که به این مقصود مقدس برسیم؟ جواب روشن است، باید از اشتباهات گذشته درس بگیریم. متأسفانه جامعه ایران تجربه طعم تلخ پیامدهای اقتصادی و اجتماعی ثروت‌اندوزی و تجمل‌گرایی و به نوعی به حاشیه راندن علم را چشیده است.
حال که با دارا بودن نیروی کار سرشار و جوان و همچنین ثروت‌های خدادای در سرزمین سرافرازمان فرصتی تاریخی برای جهش به سمت پیشرفت و تعالی مهیا گشته است، چرا استفاده نکنیم؟ چرا باید بیهوده سرمایه‌های این آب و خاک را هدر دهیم؟
امروز نقش مهم دانشگاه‌ها برای پیوند زدن علم و ثروت و یا به تعبیری دانش و صنعت هویداست. امروز دانشجویان انتظار اهتمام ویژه‌ای را از مسئولین مرتبط با این امر حیاطی دارند.
«بی شک علم محرک اصلی در حرکت رو به جلوی یک ملت می باشد»
علی حاج اسماعیلی
|
